Дрэва дабрыні

Разгалістае дрэва дабрыні
Не пахіляе і знішчальны вецер —
Чаму ж тады не ўсюды сонца свеціць,
І недзе стогнуць безнадзейна дні?
А прыжылося дрэва дабрыні
Аднолькава на розных паралелях,
Каб аніколі людзі не паспелі
Ягоныя падсекчы карані.