Гарчэйшае пітво

А. Сысу

Толькі табе пазайздрошчу,
Толькі табе не зманю...
Нас пакараюць на плошчы,
Нам пашкадуюць агню.

Мы, што ніколі з табою,
Не абняліся ў жыцці,
Будзем сцяблінай адною
Разам да сонца расці,

Покуль зялёная крона
Лісце на дол не страсе.
Нас пакараюць бяскроўна:
Ветліва і пакрысе.

Мы не народжаны доўга
Жыць і жыццё разумець.
Нам абяруць, як нябогам,
Самую лёгкую смерць.

І, парынаючы ў лету,
Мы не згадаем зямлю,
Дзе паміраюць Паэты,
Перш чым пачуюць: Люблю...